USG tarczycy jest szybkim, bezbolesnym, nieinwazyjnym i bezpiecznym badaniem, pozwalającym na dokładną ocenę wielkości oraz ewentualnych zmian tego gruczołu. Kiedy wykonać badanie USG tarczycy? Co może wykazać USG tarczycy? Czy do USG tarczycy trzeba się odpowiednio przygotować?
Na czym polega badanie USG tarczycy?
USG tarczycy jest podstawowym badaniem obrazowym, które wykonywane jest u osób z podejrzeniem chorób tarczycy. Badanie to służy endokrynologom w diagnostyce chorób tarczycy. Integralnym elementem badania tarczycy jest USG węzłów chłonnych.
Badanie ultrasonograficzne wykorzystuje zjawisko odbicia fal ultradźwiękowych od struktury narządów. W zależności od sposobu oraz siły odbijania przez tarczycę ultradźwięków stwierdza się hypoechogeniczność lub hiperechogeniczność miąższu, a także obecność zmian, które wyraźnie odróżniają się od otaczającego miąższu tarczycy.
Badanie jest bezpieczne i nieinwazyjne.
Bardzo często USG tarczycy poszerzane jest o USG szyi (czyli o ocenę węzłów chłonnych szyi oraz ślinianki)
Kiedy robić USG tarczycy?
USG tarczycy wykonywane jest u pacjentów, u których zachodzi podejrzenie występowania chorób tarczycy, które są związane nie tylko ze zmianami o charakterze torbieli czy guzków, ale także przy zaburzeniach w gospodarce hormonalnej. Badanie przydatne jest również w diagnozowaniu stanów zapalnych tego gruczołu.
USG tarczycy określa wielkość, rozmiar, kształt, położenie i strukturę tego gruczołu, a także obrazuje obecność guzków, torbieli lub innych zmian, których nie można wykryć podczas palpacyjnego badania tarczycy. Jest to typowe badanie kontrolne wykonywane przy stwierdzonej niedoczynności (najczęściej w przebiegu choroby Hashimoto) lub nadczynności tarczycy, a także przy podejrzeniu zmian w obrębie tego gruczołu.
Wskazaniem do wykonania badania USG tarczycy są wszelkie niepokojące objawy dotyczące tego narządu, które zgłaszane są przez pacjenta.
Co wykrywa USG tarczycy?
USG tarczycy umożliwia diagnozę zaburzeń czynności tarczycy, uwidacznia wielkość narządu – wymiary płatów, grubości cieśni oraz objętości, echogeniczność miąższu, echostrukturę, obecność zmian ogniskowych bądź guzków w miąższu, a także echostrukturę węzłów chłonnych szyi. USG tarczycy jest skuteczną metodą wykrywania torbieli tarczycy, mikrozwapnień oraz stanów zapalnych. W przypadku wykrycia guzów nowotworowych ultrasonografia stanowi jedynie wskazanie do dalszej analizy problemu i umożliwia dokonanie biopsji wykrytych zmian.
Najczęściej zadawane pytania
Jak przygotować się do USG tarczycy?
USG tarczycy nie wymaga od pacjenta specjalnego przygotowania. Poddając się badaniu nie trzeba być na czczo, a USG można wykonać o dowolnej porze dnia.
W sytuacji, gdy wcześniej została zdiagnozowana choroba tarczycy lub też były opisywane zmiany / guzki w miąższu tarczycy istotne jest, aby zabrać ze sobą wyniki poprzedniego USG. Na badanie warto ubrać się w bluzkę / top z dużym dekoltem -sprawi to, że nie będziemy musieli zdejmować do badania tej części garderoby (nie jest to jednak wymóg, aby było możliwe wykonanie USG).
Jak wygląda badanie USG tarczycy?
USG tarczycy wykonywane jest za pomocą aparatu ultrasonograficznego. Przed badaniem lekarz smaruje badaną okolicę specjalnym żelem umożliwiającym uzyskanie dobrej jakości obrazu. Następnie specjalista przykłada głowicę do szyi i dokonuje pomiarów, zwracając szczególną uwagę na ewentualne zmiany w jej obrębie. Przesuwając głowicę w różnych płaszczyznach, lekarz ogląda widoczną na monitorze aparatu tarczycę i znajdujące się w pobliżu struktury. Jeśli badanie wskazuje na jednolite powiększenie tarczycy, mamy do czynienia z wolem miąższowym. Natomiast jeżeli w miąższu powiększonej tarczycy pojawiają się guzki, zwykle mówimy o wolu guzkowym.
W przypadku wykrycia przez lekarza niepokojących zmian, wykonuje się biopsję tarczycy, która polega na pobraniu fragmentu guzka za pomocą igły. Właściwe badanie laboratoryjne pozwala odróżnić zmiany łagodne od raka tarczycy lub gruczolaka.
Przeciwwskazania do USG tarczycy
Bezwzględnym przeciwwskazaniem do badania USG tarczycy są otwarte rany części miękkich, uszkodzenia kości oraz otwarte infekcje i oparzenia w polu badania. Względne przeciwwskazania z kolei stanowią świeżo zamknięte złamania, ponieważ badaniu wówczas mogą towarzyszyć dolegliwości bólowe.