Zapalenie tarczycy Hashimoto, wole limfocytarne, przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy (łac. Thyroiditis Hashimoto, Struma lymphomatosa) to synonimy popularnego zespołu nazywanego w skrócie Hashimoto.
Jest to przewlekłe zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. Zmiany chorobowe mogą równomiernie obejmować cały gruczoł lub być ograniczone do części tarczycy. Na chorobę Hashimoto choruje ok. 2% ludzi, szczególnie kobiety w wieku między 30, a 50 rokiem życia.
Początek choroby nie daje objawów klinicznych, odczuwalnych przez pacjenta. W zaawansowanym stadium dochodzi do zmian anatomicznych oraz upośledzenia funkcji gruczołu tarczycy, najczęściej w postaci niedoczynności. Długotrwała choroba Hashimoto prowadzi do zmniejszenia wymiarów tarczycy, jej zwłóknienia i stałej przewlekłej niedoczynności. Choroba wykrywana jest najczęściej przypadkowo, po badaniu hormonów tarczycy lub USG gruczołu, potwierdzona przez wysoki poziom tzw. przeciwciał przeciwtarczycowych – aTPO i aTG.
Diagnostyka i leczenie
Zapalenie tarczycy Hashimoto, wole limfocytarne, przewlekłe limfocytowe zapalenie tarczycy (łac. Thyroiditis Hashimoto, Struma lymphomatosa) to synonimy popularnego zespołu nazywanego w skrócie Hashimoto.